źródło: www.indiewire.com Dlaczego w czasie seansu Patersona obok mnie siedzieli kinomaniak, który świecił telefonem co półgodziny i pani oblana perfumami z kociego piżma, które docierały do moich zatok z pominięciem nosa? Nie wiadomo, może więc i bez odpowiedzi pozostanie pytanie dlaczego wzruszyła mnie scena końcowa? Dwie godziny prawie bezruchu, bez zwrotów akcji, bo nie jest to teledysk, choć Jarmusch lubi muzykę na tyle, że wraz z kolegami z zespołu Sqürel skomponował do filmu ścieżkę dźwiękową. Plastyczna twarz Patersona, granego przez Adama Drivera wypełnia miejsca, w których mogłaby toczyć się akcja. Aktor przyznał, że w skrypcie scenariusza, w części dotyczącej jego roli, najczęściej pojawiającym się zwrotem było: 'Adam słucha'. Cóż więc było robić. I niewidzialnym bohaterem filmu obok Patersona jest obserwator, który mógłby przyjść do nas z wolnego od emocji punktu zero albo objawić się jako mnich zen lub jogin, który przyjmuje to, co się wydarza z otwar
Famous people in ordinary places.